Yoksulluk içinde kalan toplumda yoksulluk çoğalır.
“Aç aç ile yatınca arada dilenci doğar” atasözü, yoksulluğun birbirini beslediğini ve zor durumda olanların dayanışma kurmadığında fakirliğin artacağını anlatır. Toplumda yardımlaşma ve paylaşma yoksa, açlık ve sefalet nesiller boyunca devam eder. İki yoksul kişi birbirine destek olamazsa, sonuçta daha da zor bir hayat doğar. Bu söz dayanışmanın önemine, sosyal adaletin gerekliliğine dikkat çeker. Fakirlik paylaşılmadıkça azalmaz, aksine çoğalır.