İlgisi olmayan kişi, doğruya çağrılsa bile önemsemez.
Anlamı
Bu atasözü, insanın ancak ilgisini çeken veya inandığı şeylere karşı duyarlı olduğunu anlatır. Namaza ilgisi olmayan biri ezanı duysa da dikkate almaz. Söz, insanın yönelim ve niyetinin davranışlarını belirlediğini vurgular.