“Karınca, zevali gelince kanatlanır” atasözü, bir kimsenin sonu yaklaşırken ya da kötü gidişatın başlangıcında, onun bunu fark etmeden kendini tehlikeye atan davranışlarda bulunacağını anlatır. Yani kişi sonunu hazırlayan hataları genellikle kendi eliyle yapar.
Cümlede Kullanımı
İnsanın sonu yaklaşırken aklı şaşar, karınca zevali gelince kanatlanır.
Bazen felaketin başlangıcı, insanın kendi hamlesidir; karınca zevali gelince kanatlanır.
Bozulmanın habercisi, fazla cesarettir; karınca zevali gelince kanatlanır.
Tehlike anında farkında olmadan hata yapılır, karınca zevali gelince kanatlanır.
Her yükselişin ardından düşüş gelebilir, karınca zevali gelince kanatlanır.