Birinin bedduasını veya ahını alan kişi huzur bulamaz.
“Ah alan onmaz” atasözü, haksızlık yapıp mazlumun bedduasını alan kişinin sonunda mutlaka karşılığını göreceğini anlatır. İnsanlara zarar vermek geçici kazanç getirse de kalıcı huzur bırakmaz. Adalet bir şekilde tecelli eder.