İnsanın temel ihtiyaçları karşılanmadan ondan verim ya da çaba beklenemez.
Aç ayı oynamaz” atasözü, hayatın en temel gerçeğine işaret eder: Karnı aç olan birinin neşeli, üretken ya da motive olması beklenemez. İnsan, önce yaşamsal ihtiyaçlarını karşılamalıdır; yemek, su, barınma gibi ihtiyaçlar giderilmeden kültürel, sosyal ya da işlevsel faaliyetlere odaklanmak mümkün değildir. Bu söz aynı zamanda iş hayatı, eğitim ya da günlük yaşamda insanın emeğini ve performansını değerli kılmanın yolunun, önce ona gereken ortamı sağlamaktan geçtiğini anlatır. Bir çalışana emeğinin karşılığı verilmezse, ondan özverili çalışma beklenemez. Bir öğrenci aç karnına derse girdiğinde konsantre olamaz. Bu atasözü, hem biyolojik zorunluluğu hem de emeğe değer vermeyi öğütler. Dolayısıyla toplumsal yaşamda adalet, huzur ve verimlilik için bireylerin temel ihtiyaçlarının karşılanmasının önemi vurgulanır.